Zo’n 25 schapen hebben ze, het echtpaar Venema uit Onnen. Plus een viertal paarden, waarvan er één net heeft geveulend. Hobbyboeren zijn ze – geen echte, hoewel ze uit een boerengeslacht komen en op de boerderij van vader wonen.
Maar het gaat hen niet om de verdiensten, uit melk, wol en slacht. Er moet eerder geld bij. Zo is dat nu eenmaal met hobby’s. Het gaat hen om het buiten zijn, om de omgang met de beesten, om de herinnering aan het echte boerenleven. Ze doen het naast de baan van meneer, bij een aardappelmeelfabriek.
Hard werken is het wel, voor een hobby. Meneer Venema doet het werk, mevrouw is formeel eigenaar van het vee en dus de baas. Zoals het hoort in een goed huwelijk.
Vooral ’s winters is het wel eens zwaar, tijdens de lammertijd. Die beesten worden steevast ’s nachts geboren – zul je altijd zien. Mevrouw hoort en ziet via een camerasysteem in de stal als een ooi op het punt staat om te werpen. Dan wekt ze meneer en moet die eruit.
Hun weiland hebben ze – na de herindeling van de Oost- en Onnerpolder – aan de Zuiderhooidijk. Daar hebben de Venema’s hun schapen nu in een hoek bij elkaar gedreven om ze te ontwormen. Eens in de zes à acht weken krijgen de dieren preventief een middel door de keel gegoten dat de wormen het lichaam uitdrijft.
En als ze toch bezig zijn, kunnen meteen de hoeven worden bekapt. Om ontsteking en rotkreupel te voorkomen. Een gele streep op de kop markeert de dieren die zijn behandeld.
Hard werken is het wel. Maar ja, die beesten, dat is toch prachtig?