Een wachttoren bij het IJzeren Gordijn. Of – ietwat luguber – bij een concentratiekamp. Dat was mijn eerste associatie bij het zien van dit wat wonderlijke bouwsel. Het bevindt zich in een uithoek van wat nu de Biotoop heet, het voormalig Biologisch Centrum. Vanuit de Hortus heb je er – als de bomen kaal zijn – goed zicht op.
Het was ook vanuit de botanische tuin dat ik dit bouwwerk voor het eerst zag. Tezamen met een aantal verwaarloosde en vervallen kassen. Maar erbij geraken, dat kon toen niet. Een hek scheidde – en scheidt – de Hortus van het Biologisch Centrum. En het toegangshek van dat instituut aan de Kerklaan was in die tijd steevast hermetisch gesloten.
Maar het Biologisch Centrum werd Biotoop, een broeinest van crea- en alternatieven, en de hekken staan tegenwoordig gewoon open. Dus toog ik naar binnen en maakte een serie foto’s.
Wat het bouwsel is – ik weet het nog steeds niet. Ik vermoed dat dit vergeten deel van het terrein vroeger een proeftuin is geweest en mogelijk was dit dan een observatiehut. Maar ach, doet het ertoe waartoe het diende? Het is gewoon een bijzonder beeld. Van iets dat was, maar inmiddels is vergaan. Net als het IJzeren Gordijn.
Wie vandaag tijdens de Open Dag de Hortus bezoekt, kan zelf een glimp van dit wonderlijke bouwsel en de vervallen kassen zien. Loop na binnenkomst links langs de Grote Kas en sla vervolgens linksaf het pad in. Kijk na circa 10 meter richting Kerklaan. Vlak achter het hek ziet u de vermoedelijke voormalige proeftuin van het Biologisch Centrum.