Gisteren vond de opening van het nieuwe culturele seizoen in Haren plaats: de jaarlijkse kitsch- en borduurmarkt, officieel ‘kunst- en cultuurmarkt’ geheten. Zelden was zoveel goedbedoelde wansmaak en dilittantisme in pakweg 135 kraampjes bijeengebracht.
Van heinde en ver – van Rasquert tot Veendam – waren de in kleurige soepjurken gehulde en met artistiekerige hoeden en petten uitgedoste kunstenaarstypen bijeengekomen op het Raadhuisplein en de Brinkhorst om hun kunstige kettinkjes, shawltjes, schilderijtjes en houtsnijwerkjes aan de man te brengen.
Natuurlijk ontbrak ook een ingehuurde clown niet – wat is een braderie tenslotte zonder een dergelijke pias? En omdat het eigenlijk een ordinaire braderie was mocht ook bakker Haafs zijn zoete broodjes slijten, en – ach vooruit – kreeg de plaatselijke politieke lobbyclub Uitstel eveneens een kraampje van waaruit men het publiek mocht lastigvallen met het opdringen van de opvatting dat Haren niet met Groningen moet fuseren.
Waar dat moet eindigen? Ik denk dat volgend jaar op de kunst- en cultuurmarkt ook alle Harener politieke partijen een stand zullen krijgen, alsmede de plaatselijke duivenmelkersclub, de Grijpskerker konijnenfokvereniging en de Bond tegen het Vloeken. Allemaal cultuur, nietwaar?
In der Beschränkung zeigt sich der Meister, wist Goethe al. Misschien zou de organisatie van de kunstmarkt zich deze ruim tweehonderd jaar oude wijsheid toch ter harte moet nemen, zowel in kwalitatieve als in kwantitatieve zin.