Een beetje verscholen tussen doorgeschoten coniferen staat een vervallen schuur. Op wat misschien wel het mooiste plekje binnen de gemeente Haren is: polder Het Oosterland. Naast de Eelder Schipsloot, daar waar deze de Oude Aa kruist.
In het weitje ervoor grazen soms schapen, maar vaker staat het leeg. Geen mens is er ooit te bekennen. Toch moet er weleens iemand komen, zo af en toe. Want telkens als ik er langs kom, is er wel iets veranderd. Een detail, zoals deze emmer die opeens voor de schuur staat. Alsof de schuur nog gebruikt wordt, ondanks zijn deplorabele staat.
De schuur kan nog niet zo lang in verval zijn. Op een oude satellietfoto van Google Maps (inmiddels helaas ge-update) zien de gebouwtjes er nog tamelijk ongehavend uit. Geen gaten in het dak, althans.
Maar het verval is onafwendbaar. Het kan niet lang meer duren, of de bouwval stort in. Soms droom ik er wel eens van de grond te kopen om op deze prachtplek een huis te bouwen. Een beetje verscholen tussen doorgeschoten coniferen. Maar tussen droom en daad staan ongetwijfeld bouwvergunningen in de weg. Om nog maar te zwijgen van de praktische bezwaren.
