Een lama in het centrum van Haren?
Natuurlijk. Het beest maakte deel uit van de levende kerststal die dezer dagen te zien is in de Brinkhorst. Een lama, een ezel en een os, een joekel van een kameel (maar geen wijzen uit welke windstreek dan ook te bekennen), schapen, geiten, ganzen, eenden, kippen en een vet konijn – een complete ark van Noach (maar dat is toch echt een heel ander bijbelverhaal) was aangerukt.
Inclusief een in lompen gehulde Jozef (die op het moment dat deze foto gemaakt werd net even een sigaretje aan het roken was buiten de stal) en Maria. Het kindeke Jezus werd helaas vertolkt door een ordinaire plastic pop – dat doen ze in het Brabantse Gasteren toch beter (daar worden alle in november en december geboorte gevende vrouwen geronseld om hun baby rond de kerst bij toerbeurt voor 20 minuten af te staan om in een kribbe te gaan liggen in de levende kerststal aldaar, die dagelijks duizenden bezoekers schijnt te trekken).
Zover is het in Haren nog niet (en ’t zou me verbazen als het ooit zover zou komen). Toch is dit initiatief van Ondernemend Haren heel aardig. Jong en oud vergaapte zich aan deze ad hoc kinderboerderij.
Gisteren stond naast de kerststal een kleine Dampfkarusell opgesteld, een kinderdraaimolen op stoom. Geen enkel kind keurde de ouderwetse kermisattractie een blik waardig – blijkbaar waren de dieren veel boeiender. Bij de draaimolen zat een oude man in een nostalgisch kassahokje wat mistroostig voor zich uit te staren. Zo af en toen liet hij de molen zonder klanten ronddraaien, in de vergeefse hoop zo wat aandacht en klandizie te trekken. Toen ik er vandaag naartoe ging om wat foto’s te maken, was de carrousel verdwenen.