Een gewone brug, type basculebrug. Beetje dertien in een dozijn. Zeg je in Nederland “brug”, dan stel je je zo’n brug voor. Simpel, praktisch. De Meerwegbrug doet geen harten sneller kloppen. Zoals de Erasmusbrug in Rotterdam, of de 5 kilometer lange Zeelandbrug over de Oosterschelde.
De Walfridusbrug in Groningen heeft ook een grote esthetiek. Maar de Meerwegbrug? Gewoon. Een brug.
Erg laag, dat wel. Als het water in het Noord-Willemskanaal een beetje hoog staat, kan er geen lucifer meer onder de brug door drijven. En zelfs bij relatief laag water lukt het alleen de roeiers van Gyas om er – plat liggend in hun skiff – onderdoor te glijden. Voor ieder
ander bootje moet de brug open.
Maar verder? Een gewone brug. Beetje dertien in een dozijn. Maar op het juiste moment en het juiste licht wordt het toch een interessant object. De Meerwegbrug tijdens het blauwe uurtje.