De bouwvallen van de voormalige werf van Helder aan de Meerweg – waaraan ik al eens eerder een blogje wijdde – zijn tegenwoordig anti-kraak bewoond. En zoals het goede anti-kraakwachten betaamt, behoort tot de bewoners ook een vervaarlijk uitziende hond.
Het beest heeft aan de steiger een heerlijke vrije uitloop, gewoonlijk omringd door water, maar onlangs was dat water ijs geworden. Een concept dat het overigens helder uit zijn ogen kijkende dier niet geheel doorgrondde, want het waagde zich niet op de met sneeuw bedekte ijsvloer maar bleef angstvallig op de steiger heen en weer lopen, onderwijl de mensen die zo opeens over het water schuivelden argwanend in ogenschouw nemend.