Het is stil op de Noorderhooidijk, in de Onnerpolder. Een enkele wandelaar laat z’n hond uit, de dreigende regen trotserend. Verder is er geen levende ziel, aannemende dat de vele honderden, zo niet duizenden, ganzen geen ziel hebben.
Ik ben de Noorderhooidijk afgereden om molen De Biks weer eens te fotograferen, in het late avondlicht. Terwijl ik daarmee bezig ben, wordt het steeds donkerder. Ik kijk achter me om naar de zon te kijken, en zie een lucht zó vuil en zó dreigend… Alle tinten grijsbruin, vaalrood, knaloranje, en donkerblauw die je maar kan bedenken hebben zich een plaatsje aan de hemel veroverd. Voor zolang het duurt dan, want dat dit op een fikse bui gaat uitdraaien is wel duidelijk.
Ik grijp m’n statief met camera en ren naar het eerste het beste object dat een beetje als voorgrond bij de super-lucht kan dienen: een hek. Snel een compositie kiezen en de instellingen selecteren. Ik kan precies drie keer afdrukken. Dan is het feest voorbij. De eerste druppels vallen.
En die foto’s van De Biks? Die houdt u nog tegoed.