Na een korte nachtrust ontwaakte Haren gisterochtend temidden van de puinhopen die rellende jongeren vrijdagavond en -nacht hadden aangericht. Pas bij het ochtendkrieken werd duidelijk hoeveel er was vernield en wat de intensiteit van het oproer was geweest.
Opmerkelijk snel veerde het dorp op. De gemeentelijke buitendienst, bewoners en ondernemers veegden gezamenlijk de spreekwoordelijke en letterlijke scherven op.
Natuurlijk waren de rellen het gesprek van de dag. Er werd nagepraat, door inwoners, door bestuurders, door de pers. Er zal nog veel worden geëvalueerd.
Want hoe heeft het zo uit de hand kunnen lopen? Waarom zijn sommige zaken die men voornemens was niet uitgevoerd? Zoals het handhaven van het alcoholverbod, of het leiden van de bezoekers naar de voormalige voetbalvelden aan de Oosterweg. Was de voorbereiding wel zo goed als de ‘driehoek’ (burgemeester, openbaar ministerie, politie) stelt, en is men daar tijdig genoeg mee begonnen? En was het wel zo verstandig van Albert Heijn en andere middenstanders om ’s middags grote hoeveelheden alcoholica aan jongeren te blijven verkopen? Hardnekkige geruchten gaan rond dat AH zelfs in allerijl extra voorraad bier heeft laten aanrukken. Zo zijn er veel meer vragen die beantwoord moeten gaan worden.
Intussen pakt Haren de draad weer op. En als nu ook de ramptoeristen nog wegblijven – echt, er valt hier niets te zien wat je niet ook in Epe, Broek in Waterland of Nieuw-Millingen kunt zien – dan is Haren snel weer het vredige, ietwat slaperige dorp dat het ook was vóór 21 september 2012. Een datum die we niet licht zullen vergeten, en die vooralsnog met diepe voren in ons gemeenschappelijke geheugen staat gekerfd.