Vreedzaam was het, gisteravond, aan de boorden van het Paterwoldsemeer. Een enkele fuut roept schor “gruk, gruk” over het water. Een meerkoet antwoordt keffend “kieuw”. In de verte tuft een motorbootje. Een heldere kinderstem klinkt van de overkant van het meer. Verder is het stil. Windstil ook. De zon zakt achter de bomen en woningen aan de westkant van het meer, en de lucht vertoont een waaier aan tinten: oranje, geel, paars.
Ik sta op het verlaten terras van watersportvereniging De Twee Provinciën, en geniet van het moment. En denk aan al die Harenaars die nu aan het Lago Maggiore zitten, of de Bodensee, het Lac d’Annecy of het Vierwoudstedenmeer. Die vele honderden kilometers hebben gereisd om dit verstilde beeld aan het Lago Padrebosco niet te zien…
Gelkinghe 12 augustus 2012
“Die vele honderden kilometers hebben gereisd om dit verstilde beeld aan het Lago Padrebosco niet te zien…”
Doet me denken aan de vele chartervliegtuigen die deze dagen vanaf Eelde opstijgen en er landen. Ze maken Noord-Drenthe en het zuidelijke deel van het Gorecht een stuk minder aantrekkelijk. Voor een vakantie die ons ook nog eens fossiele brandstoffen kost, offert men graag de eigen omgeving.