Evenals vorig jaar is er deze zomer een beeldenexpositie in de Hortus, met werk van 23 Groningse beeldend kunstenaars. Bij mijn eerste bezoek viel de expo me wat tegen, mede omdat een echte topper – zoals de Takkenman van vorig jaar – ontbreekt.
Op de plek waar vorig jaar de Takkenman stond, staat nu een drietal beelden van René de Boer. Fraai, maar niet met de impact van de Takkenman. (Waarom verwerft de gemeente Haren dat werk eigenlijk niet? Het is te koop).
Maar bij een tweede bezoek, waarbij ik een aantal werken zag die ik bij mijn eerste rondgang had gemist, stelde ik vast dat de expositie over de breedte misschien nog wel aardiger is dan die van vorig jaar. Hieronder een willekeurige selectie.
Doorkijkje op werk van Jef Depassé
Twee beelden van Sytske Miedema
Don van der Meulen; je moet ervan houden…
Over het werk van Jaap van Meeuwen was ik vorig jaar nogal kritisch; enkele van de beelden waarmee hij dit jaar vertegenwoordigd is, zijn opnieuw weinig origineel en onderscheidend…
… maar zijn apeman heeft nog wel wat aardigs
Een van mijn favorieten is deze sculptuur van Ankie Hoevenagel, ondanks – of misschien juist dankzij – zijn eenvoud; het is vooral de prachtige en passende locatie in de bamboe- en grastuin die dit tot een topstuk maakt
Hans Rikken
Hoewel ik met figuratieve beeldhouwkunst over het algemeen niet zoveel op heb, vind ik deze sculptuur van Hans Mes zeer geslaagd, alsook de plek bij de rotsvijver; de Weltschmertz en zwaarmoedigheid spatten ervan af – zo moet Piet Paaltjens er hebben uitgezien toen hij op de uiterste punt van een ver in zee uitstekend hoofd zat alvorens in een boot af te dalen en weg te glijden in de richting van Schiermonnikoog…