Erg vaak draait-ie nog niet, maar hoop doet leven. Het bestuur van de in 2010 met veel (gemeenschaps)geld opgeknapte molen De Hoop probeert de wieken drie zaterdag per maand te laten draaien. En hoewel het mij nog niet zo was opgevallen, denkt de molenstichting zelf dat dit al redelijk is gelukt: dit jaar zou De Hoop tot nu toe al zo’n 15 zaterdagen hebben gedraaid. Over het hele vorige jaar zijn er naar schatting van het bestuur zo’n 20 draaidagen geweest.
In ieder geval doorklieven De Hoops vlerken het zwerk bij feestelijke gelegenheden als Koninginnedag, de nationale molendag van gisteren of de braderie van vorige week. Als er voldoende wind is natuurlijk. En het niet te hard waait.
En als de wieken stilstaan? Dan is er nog altijd de ‘broer van de hoop’, de herinnering. Aan oude tijden, toen de koren- en oliemolen nog in bedrijf was en het graan vermaalde. Of raap-, kool- en lijnzaad perste.
Tussen hoop en herinnering bloeit uw geluk, dichtte Adama van Scheltema begin vorige eeuw. Daar moeten we ons dus maar aan vasthouden.