Bij de Nijveensterkolk

Met een doffe dreun komt de Bobo tegen de beschoeiing van het Hoornsediep tot stilstand. Het stalen kajuitjachtje was met veel te hoge snelheid richting de wal gevaren. Stuurlui aan diezelfde wal – die niet alleen commentaar leverden op de roerganger van het jachtje maar ook poogden het schip met de handen te keren – deinzen verschrikt terug. De schipper steekt z’n hoofd uit de stuurhut en roept ter verklaring van z’n capriolen dat de achteruit defect is. Dat hij dan wellicht beter wat minder snel had kunnen varen, is iets dat de stuurlui aan de wal alleen maar denken.

Het is een drukte van belang bij de Nijveensterkolk, het sluisje bij de Hoornsedijk dat het Paterswoldsemeer verbindt met het Hoornsediep. Maar liefst drie jachtjes willen tegelijkertijd het meer op. De sluiswachter en z’n assistent hebben het er maar druk mee, en moeten hun hele gewicht in de strijd gooien om de sluisdeuren handmatig te openen. Een tiental fietsers en wandelaars slaan het tafereel gade.

Als de Bobo zich uiteindelijk in het sluisje heeft gemanoeuvreerd en is geschut, is het de beurt aan de Devil’s Power, een oud en wat rommelig scheepje dat al eerder bij de schutsluis was gearriveerd, maar de bejaarde schipper – zo te zien van dezelfde leeftijd als z’n bootje – had enkele andere pleziervaartuigen, waaronder de Bobo, grootmoedig voor laten gaan.

Na wat gehannes om het schip van de kant af te zetten en zelf aan boord te gaan – op zijn leeftijd spring je niet meer zo gemakkelijk van de wal op een schip – draait de oude baas de sluis in. Helaas gaat hij daarbij letterlijk nogal wat te kort door de bocht. Met een scherp gekraak versplintert de van triplex vervaardigde boeg van het schip, net boven de waterlijn. De schipper – die de aanvaring zelf niet bemerkt maar er door omstanders op wordt gewezen – reageert laconiek. Een nieuw stuk triplex erin, een lik verf erover, en klaar is Kees. Dat is al eerder gebeurd. En inderdaad, de romp van de schuit vertoont diverse reparaties.

De zeewaardigheid van het scheepje wordt door de omstanders ernstig betwijfeld. Een toeschouwster vraagt waar de reis naartoe gaat. Naar het Paterswoldsemeer, natuurlijk. En wat-ie daar gaat doen? Vissen. Op aal. De schipper pakt een emmer, licht een tipje op van de smoezelige handdoek die de emmer afdekt, en laat een polsdikke paling zien die in een bodempje water kronkelt. Die gaat hij vanavond bakken. In roomboter. Heerlijk!

Als de sluisdeuren worden geopend tuft de Devil’s Power op volle kracht vooruit het meer op. De schipper lijkt zich niet te bekommeren om het gat in de romp. Op naar de paling!