Merkwaardig bergje aan de Jachtlaan

Een geringe, maar onmiskenbare verheffing is het. Merkwaardig ook. Niet alleen ligt het maaiveld een decimeter hoger, ook kleurt het gras groener en groeit het uitbundiger. Aan de Jachtlaan, ter hoogte van het witte kerkje, bevindt zich deze kleine, maar merkwaardige verhoging, die – hoe gering van omvang ook; ik schat dat het ovalen plateautje op het breedste punt 1 meter meet en in de lengte circa 2 meter  – niet mag ontbreken in de serie Bergen in Haren.

Wat de oorzaak van deze wonderlijke verheffing is? In de zomer van het vorig jaar heeft een grondroerder (mooi woord!) daar een leiding opgegraven – ik geloof dat het Enexis betrof. Daarbij werd het perk, ook door bandensporen van erop geparkeerde auto’s, danig verwoest, hetgeen na enige tijd door de betreffende instantie is gerepareerd. Is daarbij meer aarde aangebracht dan nodig? Is de aarde minder ingeklonken dan berekend? Of is er een soort supergras ingezaaid, dat niet alleen bovengronds veel voller groeit dan het omringende gazon, maar welks wortels ook in de bodem over bovennormale krachten beschikken, zodanig dat het grondpakket wordt opgetild?

Of is er een prozaïscher reden, zoals zo vaak, en komt het gewoon doordat de Groningse duivenman hier dagelijks een zwaar overgerantsoeneerde hoeveelheid duivenvoer neerkiepert om het ziekteverwekkende pluimvee tegennatuurlijk in leven te houden, zodat en passant niet alleen deze ‘vliegende ratten’ maar ook gewone ratten een overvloedig gedekte tafel aantreffen, als gevolg waarvan het gras door de nutriënten uit zaden en duivenmest groeit als de spreekwoordelijke  kool?

De strooiplek is net gelegen buiten het in de algemene plaatselijke verordening omschreven gebied waar geen duiven gevoerd mogen worden. In die zin houdt de rattenvoerder van Haren zich netjes aan de regels. Maar het in de openbare ruimte neergooien van organische stoffen als zaden en oud brood valt ook te beschouwen als een illegale afvalstorting. Vanuit oogpunt van volksgezondheid zou het verstandig zijn om hiertegen op te treden. De duiven zullen er echt niet van doodgaan – alleen voor minder nageslacht gaan zorgen als er minder voedselaanbod is – en de omwonenden zullen van de overlast van ziekmakend gevogelte en knaagdieren worden verlost.