Stolpersteine heten ze, of in goed Nederlands: struikelstenen. De keitjes van 10×10 centimeter die de Duitse kunstenaar Gunter Demnig sinds 2000 neerlegt bij de woningen van slachtoffers van het nazisme. De gedenksteentjes zijn voorzien van messing plaatjes met daarop de naam van de weggevoerde en vermoorde mensen. Ze worden gelegd bij de woningen waar de slachtoffers hebben gewoond. Zo worden ze niet vergeten, en krijgen ze hun identiteit terug. Tegelijkertijd zet het voorbijgangers, die niet letterlijk maar wel figuurlijk struikelen over de opvallende steentjes, aan het denken.
In Haren woonden aan het begin van de Tweede Wereldoorlog zo’n vijftig joodse mensen; 33 van hen hebben de oorlog niet overleefd. Op 10 adressen zijn vandaag voor hen in totaal 29 Stolpersteine gelegd.
Bij de foto: Gunter Demnig legt, onder toeziend oog van leerlingen van de Nicolaasschool, een viertal struikelstenen bij het pand Rijksstraatweg 190, ter herinnering aan Salomon en Rosa Nathans-Rosenbaum en hun zoons Simon en Ephraïm, die daar hebben gewoond. Tegenwoordig is ijssalon Italini er gevestigd.
(Meer foto’s in het vervolgbericht)