Het heeft even geduurd, maar sinds vanavond wordt ook in Haren een gedicht geprojecteerd op een gebouw in de openbare ruimte. Op 7 december al vond de aftrap plaats van het project Poetry by Night, waarbij gedichten van jongeren bij avond markante gebouwen en locaties in de gemeente Groningen sieren. Sindsdien wordt op het Groninger Museum een poëtische tekst afgebeeld van een van de middelbare scholieren die aan workshops over poëzie hebben meegedaan.
In de berichten die de gemeente toen deed uitgaan, werd gemeld dat ook in Haren een gedicht op een gebouw zou worden geprojecteerd, maar toen onze huisfotograaf op goed geluk in het centrum rond dwaalde (zoveel potentiële locaties zijn er niet; de Dorpskerk en molen De Hoop, dan heb je het wel zo’n beetje gehad) trof hij nergens een geprojecteerd gedicht aan.
Navraag bij het organiserende Poëziepaleis leerde dat dit ook pas vanaf afgelopen maandag het geval zou zijn. Toen onze fotograaf die dag bij de aangegeven locatie gereed stond, moest hij echter opnieuw onverrichter zake huiswaarts keren, en ook gisteren toog hij tevergeefs naar het centrum.
Pas vandaag lichtten eindelijk op de muur van de Dorpskerk (inderdaad!) deze regels op.
“Zullen
we lopen
in de regen
ijsjes eten
in de kou”
dichtte de 12-jarige Milou. Misschien niet helemaal van het niveau van Hebban olla vogala maar qua sfeer en verlangen zijn er zeker raakvlakken. Het thema van Poetry by Night dit jaar was ‘dromen’.
De tekst wordt geprojecteerd op een zijgevel van de Dorps- of Nicolaaskerk, en wel op de kant die zichtbaar is als je vanuit de Brinkhorst naar de Kerkstraat loopt. Het gedicht blijft vanaf het eind van de middag (schemering) tot laat in de avond te zien tot 6 januari. Tenminste, als de informatie van de organisatie in dit opzicht wèl correct is.