Gisteren was het 1 oktober, en dan kan je de klok erop gelijk zetten: voor de dorpskerk wordt er een oliebollenkraam van de kermisklanten Riddering en Guikema (van de firma Draaivermaak) opgesteld.
Steevast wordt de komst van de vette-deegbollenkraam door een van de Harense sufferdjes aangekondigd als ‘het begin van de gezellige maanden’ (dit jaar trouwens nog niet).
Menig Harenaar vindt het inderdaad gezellig en lekker dat de oliebollentent er weer is, maar meer en meer roept de komst ervan weerstand op vanwege de sterke walm die uit de kraam opstijgt (zie de commentaren bij dit bericht). Op dit moment, nu de bollenbakker net is begonnen, valt het nog wel mee met de stank (hoewel je de geur van de oliebollen tot op de rotonde bij de Molenweg kunt ruiken, zoals we vandaag proefondervindelijk hebben kunnen vaststellen) maar naarmate de tijd vordert, wordt de stank penetranter, zo hebben we de afgelopen jaren ervaren. Alsof de olie niet frequent genoeg wordt ververst, of de roosters van de afzuiginstallatie onvoldoende worden gereinigd.
Hoe dan ook, de komende drie (!) maanden heeft iedereen de kans om lekker ongezond gefrituurde deegballen te eten (of de voor de slanke lijn en hart- en bloedvaten al minstens zo funeste gefrituurde deegslierten die churros worden genoemd), dan wel zich te ergeren aan de vette walm van de ‘gezellige’ oliebollenkraam.
Na 1 januari is het weer gedaan met de bollen, en kunnen we – na aanvankelijk nog even kruitdampen te hebben opgesnoven – weer schone lucht inademen in het centrum van Haren.