Waar de ene botanicus, Henricus Munting, nog een straat met een aardig aangrenzend plantsoentje naar zich vernoemd kreeg, moet de andere het doen met een straat zonder veel openbaar groen. De Clusiusweg, genoemd naar Carolus Clusius (die eigenlijk Charles de l’Écluse heette), heeft wel een heerlijk, wat verweesd pleintje met garageboxen.
Tussen de stoeptegels daarvan, voor de garagedeuren die aan de ene kant prachtig oud en bordeauxrood dan wel donkergroen zijn en aan de andere kant gemêleerd wit/grijs, lijkt zich nog het meeste groen van de hele straat te bevinden (afgezien natuurlijk van de tuinen bij de huizen).
Ook mooi.