Trots op onze boeren

Trots op onze boeren,” staat er op het spandoek langs de Meerweg. Maar de boer die het heeft opgehangen, is duidelijk niet trots op Nederland. De vlaggen hangen ondersteboven. Als teken van minachting voor ons vaderland. Rita Verdonk (kent u haar nog?) zou zich – zo ze er al in lag – omdraaien in haar graf. Nu misschien alleen in bed. Zich omdraaien.

Net als de boer, die ’s nachts wakker ligt. Te woelen. Makkelijk is het ook niet om anno 2020 boer te zijn in Nederland. Heb je je eerst op instigatie van de Rabobank – die zich een groen imago aanmeet, maar wel verantwoordelijk is voor de industrialisering van de agrarische sector – diep in de schulden gestoken voor nóg meer koeien, een nóg grotere megastal, nóg meer mestrechten, en al die andere zaken waarvan de Rabo-adviseur zei dat je die als moderne boer niet mocht missen om een fatsoenlijk netto inkomen over te houden (na kosten, Rabobank-hypotheekrente en inkomstenbelasting), mag je opeens geen stikstof meer uitstoten. Terwijl jij en je collega’s toch maar verantwoordelijk zijn voor slechts 50% van de stikstofdepositie in Nederland (en hooguit 70% als je het buitenlandse aandeel in de totale stikstofneerslag in ons land niet meerekent). Plus nog wat broeikasgas natuurlijk, maar daar lullen we niet over.

Logisch dus, dat de maximumsnelheid op de autoweg wordt verlaagd naar 100 km/u. Overdag dan. ’s Avonds lekker vroemmm.

Dan krijg je als Nederlandse boer maar 33 cent per liter melk of 14 cent per kilo piepers, en dan moet je ook nog opboksen tegen de 63 miljard euro landbouwsubsidie die de Franse boeren zomaar gratis en voor niks van de Europese Unie ontvangen. En als iemand daar wat aan wil doen zeggen de Fransen simpelweg njet, of eigenlijk non, en dan blijft alles zoals het was. Net zoals les Français steevast weigeren om d’accord te gaan met het stopzetten van de onzinnige, geldverspillende (10 miljoen eurootjes per keer) maandelijkse verhuizing van het hele Europese circus vanuit Brussel naar Straatsburg en weer terug. Misschien dit jaar toch een keertje niet naar Frankrijk en vacances gaan, maar ergens anders heen? Noord-Italië schijnt leuk te zijn. Mooi landschap, historische steden, weinig toeristen. Ideetje?

Dat de Nederlandse landbouwsector zoveel stikstof uitstoot komt natuurlijk – behalve door de Rabobank – doordat driekwart van de productie bestemd is voor de export. Nederland staat op de tweede plaats (na de VS) van  grootste landbouwexporteurs wereldwijd (wéér tweede, net als Joop Zoetemelk altijd, en onze voetballers in  1974, ’78 en 2010). Dat schijnt goed te zijn voor de deviezen (al weet ik eerlijk gezegd nooit precies wat dat zijn, deviezen, en wat je eraan hebt).

Toch wel knap voor zo’n klein, dichtbevolkt landje, tweede worden op het WK Landbouwexport. En gek. Want je krijgt wel deviezen, maar daar mag je dan niet harder dan 100 mee rijden.

Nee, het roer moet om. Of het stuur van de trekker. Makkelijke oplossingen zijn er natuurlijk niet (anders werd ik wel lid van de GristenUnie om de ministerszetel van Carola over te nemen), maar dat deze manier van landbouw bedrijven niet zo kan doorgaan, lijkt wel duidelijk. Kleinschaliger, lokaler, schoner, diervriendelijker, Rabo-lozer, en een eerlijker prijs voor de agrariër. Die kant moet het op.

Zodat we straks toch weer trots op onze boeren kunnen zijn.

Best mooi trouwens, die blauw-wit-rode vlaggen.

Verder Bericht

Vorige Bericht

© 2024 - Haren in Foto's